Theorieen oorzaken tinnitus - minderoorsuizen

Er zijn vele gedachten over hoe oorsuizen of tinnitus ontstaat. Er bestaat veel aandacht voor het gehoor, maar alle onderdelen van het gehoorsysteem(gehoor, gehoorzenuw, gehoorcentrum, zenuwen, hersenen) kunnen betrokken zijn bij het optreden van oorsuizen. Er zijn meerdere theorieën en deze kunnen ook gecombineerd aanwezig zijn in iedere patiënt met oorsuizen. Dus, iedere patiënt met oorsuizen is uniek!

Het oor. Spontane akoestische signalen (SOAEs) kunnen ontstaan in het binnenoor en worden dan voort geleid naar de gehoorgang. Dit kan waargenomen worden als oorsuizen.  Deze SOAEs komen meer voor in de hoge frequentie en kunnen signalen tot 55 dB geven. Vaak is oorsuizen door SOAEs mild en het komt met name voor bij personen met normaal gehoor en bij degenen met alleen middenoor afwijkingen. Deze SOAEs verminderen als het gehoorverlies verder gaat, en als het gehoorverlies meer dan 35 dB bedraagt, is het onwaarschijnlijk dat SOAEs de oorzaak van het oorsuizen is. SOAEs kan niet volledig het mechanisme van oorsuizen verklaren. Aspirine vermindert SOAEs, maar niet het oorsuizen.

Grenstheorie, ook bekend als contrasttheorie, stelt dat oorsuizen komt door spontane activiteit in het grensgebied  van beschadigde gehoorcellen. Oorsuizen is het gevolg van een aanpassingsmechanisme in de hersenen als het geluidsysteem geconfronteerd wordt met een gehoorverlies. Tot 30% van de gehoorcellen kunnen beschadigd worden zonder dat er gehoorverlies optreedt. Gehoorcellen sterven af met 0,5% per jaar zodat gehoorverlies pas optreedt aan einde van 5de decade.
Het gehoorcentrum (= nucleus cochlearis dorsalis) is betrokken bij oorsuizen vanwege zijn neiging om hyperactief te worden na blootstelling aan intensief geluid en bepaalde medicatie. Schade aan de buitenste gehoorcellen en verminderde geluidsinput via de gehoorzenuw leidt tot meer spontane zenuwactiviteit in het centrale geluidssysteem en wordt waargenomen als oorsuizen. Tinnitus kan ook ontstaan in de temporale lob van de hersenschors, waar de geluidswaarneming geschiedt, en de inferior colliculus.

Kruisverbindingstheorie: als de gehoorzenuwen intact zijn en een van de nekzenuwen beschadigd zijn, dan kunnen er kruisverbindingen tussen deze zenuwen optreden en oorsuizen veroorzaken. Vooral bij het samendrukken van de zenuw, bijvoorbeeld door bloedvaten of  zwellingen, en bij schade aan de beschermlaag van de zenuw kan dit optreden.

Somatosensorisch systeem: somatische of craniocervicale tinnitus, bijvoorbeeld bij whiplash of vanuit het kaakgewricht, wordt veroorzaakt door de activatie van het gehoorcentrum (nucleus cochlearis dorsalis) vanuit de hersenstam (ipsilaterale medullaire somatosensorische nuclei). Deze zenuwen ontvangen informatie vanuit de bijgelegen aangezichtszenuw en de hersenzenuwen (de faciale, vagale, en glossopharyngeale zenuwvezels), die het midden- en buitenoor verzorgen. Pijnsignalen vanuit het middenoor gaan via de pijnvezels in de gehoorzenuw en kunnen door de hersenen geïnterpreteerd worden als oorsuizen. Daarnaast gaan bepaalde hoofd- en nekzenuwen naar bepaalde hersengebieden betrokken bij het horen en daar kunnen ook kruisverbindingen ontstaan.

Limbisch en autonoom zenuwstelsel: als de eerste waarneming van oorsuizen veel onrust en/of ongemak geeft, kan het oorsuizen blijvend onrust geven. Onbewust kan dit de intensiteit van het oorsuizen verergeren en verhoogde activiteit in het autonome zenuwstelsel en het limbisch system veroorzaken. Hierdoor wordt de tinnitus een steeds groter probleem.